Z całego serca pragniemy podziękować Panu Bogu za dar uczestnictwa w rekolekcjach ORAR I w Jarosławiu. Jadąc na rekolekcje mieliśmy w sobie różne oczekiwania, ale także zmęczenie dniem codziennym i pytania o kierunek naszej dalszej drogi w Ruchu. Pan jednak bardzo hojnie nas obdarował. Ten czas stał się dla nas źródłem odnowy, umocnienia i radości.
Doświadczyliśmy Żywej Wody, o której mówi Jezus. Mogliśmy pić z tego źródła podczas konferencji, które wprowadzały nas w głąb charyzmatu Ruchu, podczas katechez i świadectw, które poruszały nasze serca, a także w czasie pięknych liturgii, gdzie wspólna modlitwa dawała nam doświadczenie Kościoła w całej jego pełni. Źródło to biło również w prostocie pogodnych wieczorów – pełnych radości, śmiechu i wspólnotowego ducha.
Jesteśmy ogromnie wdzięczni parze animatorskiej – za ich wiarę, zaangażowanie, cierpliwość i przykład życia małżeńskiego. Ich posługa stała się dla nas świadectwem, że droga Domowego Kościoła naprawdę prowadzi do głębszej relacji z Bogiem i do wzajemnej miłości w małżeństwie.
Dziękujemy księdzu moderatorowi za dar słowa i pasterską troskę. Jego nauczanie prowadziło nas ku Źródłu, a sposób, w jaki tłumaczył i dzielił się wiarą, poruszał i inspirował.
Nie możemy też pominąć diakonii wychowawczej, która z wielką troską i radością otoczyła nasze dzieci. Dzięki ich służbie mogliśmy w pełni uczestniczyć w rekolekcjach, mając pewność, że nasze pociechy są bezpieczne i szczęśliwe.
Wierzymy, że w czasie tych rekolekcji doświadczyliśmy odnowienia charyzmatu Ruchu Światło–Życie. Na nowo rozpaliliśmy w sobie zapał do służby, odkryliśmy piękno wspólnoty i spotkaliśmy się z Żywym Kościołem. Doświadczyliśmy Nowej Wspólnoty, w której każdy wnosi swoje talenty i każdy może czerpać z darów innych. Chcemy promieniować Nową Kulturą w naszych rodzinach, wspólnotach i środowiskach, w których żyjemy.
Umocniliśmy się w przekonaniu że chcemy iść do Jezusa razem – jako małżonkowie. Pragniemy jeszcze bardziej troszczyć się o naszą relację, o jedność i wzajemne wspieranie się w drodze wiary. Ufamy, że owoce tego czasu nie zakończyły się wraz z rekolekcjami, ale będą dojrzewać w naszej codzienności i przynosić błogosławione skutki w naszej posłudze w Oazie i w Kościele.
Chwała Panu!
Małgorzata i Grzegorz Paziewscy
